inleidende opmerkingen
Er zijn veel onnauwkeurige uitspraken en beweringen in omloop over de term „Royalty Free Music“. Dit artikel zal proberen uit te leggen wat royaltyvrije muziek precies is en enkele van de meest voorkomende misinterpretaties uit te leggen. Het is in principe heel eenvoudig. Royalty-vrije Musik is een soort licentie voor een muziektitel – een geluidsopname, een opname – waarmee de koper van de licentie de muzieklicentie slechts eenmaal binnen het kader van de licentie kan betalen en de muziek zolang kan gebruiken als hij wil.
Voorbeeld: U koopt de licentie om een geluidsopname te gebruiken voor een video op uw website of Youtube kanaal. U betaalt een eenmalige prijs of u nu 100 bezoekers of 10.000 bezoekers heeft of dat u de muziek 1 maand of 10 jaar lang gebruikt. Of u koopt een licentie voor TV-reclame van een van uw klanten. U betaalt één keer en het commerciële gebruik kan één keer per week of 50 keer per dag, gedurende 3 maanden of 5 jaar spelen. Dus je betaalt één keer en gebruikt de geluidsopname zo lang als je wilt. In de Proud Music Library zijn de reclamelicenties voor een jaar vastgelegd, wat juridische redenen heeft, maar we bieden ook goedkope zogenaamde Total-Buyout-licenties aan voor tienduizenden titels van onze inhoud. Aarzel niet om contact met ons op te nemen. Wij adviseren u graag. Telefoon: +49 (0) 6132 430 88 30 of stuur een e-mail naar [email protected]
De term „royalty free“ is om meer redenen verwarrend. In feite betekent het gewoon „Vrij van Royalty“. De term is in tegenspraak met de „gelicentieerde“ muzieklicenties, waarbij de koper vergoedingen (royalty’s) betaalt naar gelang van de gebruiksperiode en de omvang van het grondgebied (regionaal, nationaal, Europees, wereldwijd). Oorspronkelijk was er alleen de „needle drop“ licentie. Voor elk gebruik moest een vergoeding worden betaald. Vandaag de dag zou men zeggen, wanneer de „naald“ op de datadrager valt. Maar juist vanwege de vele halve waarheden en fouten is het belangrijk om te begrijpen wat royaltyvrije muziek niet is.
Royalty-vrije muziek betekent GEEN „gratis muziek“:
De muziek of geluidsopname is alleen gratis, maar niet gratis, beter niet gratis. Het is vergelijkbaar met suikervrije cola, die vrij is van suiker, maar geen „vrije cola“ – niet per se gratis – tenzij je het gratis krijgt. Ook al is een goed of dienst „belastingvrij“, het is alleen belastingvrij. En ja, soms worden muziekopnames gratis aangeboden – maar dat is geen licentievrije muziek, want precies het gratis gebruik was toegestaan, dus gelicentieerd! Daarom moet elke muziekgebruiker van gratis muziek dit schriftelijk vastleggen, hetzij als bevestiging van de auteurs zelf, hetzij als screenshot van de website. Zo kan een componist bijvoorbeeld zijn muziek gratis uitbrengen voor gebruik door een studentenproject (de uitleg hierover is dan de licentie, de toestemming) in ruil voor het vermelden van zijn werk in de credits die hij wil vermelden. Dit zou dan juridisch gezien een ruiltransactie zijn. De omruilovereenkomst wordt op dezelfde manier behandeld als een (licentie)koopovereenkomst, alleen dat de licentiekoper de licentie niet voor geld koopt, maar zijn verplichting om de naam in de credits of anderszins met de licentiegever te vermelden inwisselt en in ruil daarvoor het recht krijgt om de muziekopname volgens de licentie te gebruiken (zie hierboven). Aangezien rechten echter zogenaamd intellectueel eigendom zijn, moeten ze worden belichaamd. Dit is vergelijkbaar met een ticket voor een concert. Zonder een ticket kan je niet bewijzen dat je het recht hebt om het concert bij te wonen.
Royalty-vrije muziek betekent GEEN aandelenmuziek:
Een Stock Music Library is een muziekbibliotheek die muziek aanbiedt die al op voorraad is – klaar om geproduceerd en gelicentieerd te worden. Hoewel sommige mensen stock muziek negatief zien als goedkope „ingeblikte muziek“, is het helemaal niet zo. Ze beschikken over het hele muziekaanbod, van zeer amateuristisch slecht gemengde muziek tot zeer professionele muziekopnames, bijvoorbeeld van een professioneel filharmonisch orkest (bijv. muziek van Wolfgang Amadeus Mozart in de Proud Music Library). Stock muziek is in tegenstelling tot „custom made“ muziek, d.w.z. muziek die op bestelling voor een bepaalde film wordt geproduceerd. Dat kan zijn: Filmtrailers, speelfilms, tv-series, reclamespots, tv-shows. Hier kan de muziekopname in licentie worden gegeven op een royalty-vrije basis. Veel bibliotheken bieden hun muziek ook vrij van royalty’s aan, maar andere bibliotheken geven de voorkeur aan een uitgebalanceerd concept „per use“, gebaseerd op de frequentie van het gebruik en de omvang van het grondgebied. Kortom: stockmuziek kan royalty free-muziek zijn, maar niet noodzakelijkerwijs stockmuziek, aangezien er ook producties in opdracht worden gemaakt die vervolgens als royalty free-muziek worden behandeld.
Gratis Muziek betekent NIET Auteursrechtelijk Vrije Muziek:
Ten eerste: De term „copyright“ komt uit het Anglo-Amerikaanse. In onze wetgeving is er een auteur die blijft, ook al heeft hij een licentie verleend voor alle soorten gebruik. Ik weet niet zeker of er überhaupt wel „copyright-vrije“ muziek bestaat. Om twee redenen:
1) Het auteursrecht is overdraagbaar in tegenstelling tot het auteurschap. Er zijn talloze pop- en rocknummers die niet zijn gecomponeerd door de persoon die als componist wordt genoemd. Hij kocht gewoon het auteursrecht. Maar logischerwijs valt de muziek nog steeds onder één auteursrecht, namelijk dat van de koper. D.w.z., ongeacht of het niet verkocht is door de componist of door iemand anders, het auteursrecht bestaat nog steeds. De maker/auteur kan natuurlijk zeggen dat iedereen zijn muziek voor elk doel kan gebruiken. Maar in dit geval geeft het auteursrecht alleen het recht om zijn muziek voor welk doel dan ook te kopiëren. Het kan dus vrij zijn voor dit, maar dit maakt het niet vrij van copyright. Dit betekent dat de componist het recht op openbare uitvoering of het recht op synchronisatie (= recht op productie) kan blijven uitoefenen als zijn muziek bijvoorbeeld in een film wordt uitgevoerd of gebruikt. De componist als auteursrechthebbende wil natuurlijk om economische redenen rechten verkrijgen voor de openbare uitvoering van zijn muziek. Zelfs de opnames van muziek uit het public domain zijn niet vrij van auteursrechten.
2. De compositie kan Copyright Free zijn als de beschermingstermijn van 70 jaar na het overlijden van de componist is verstreken, maar niet de eigenlijke geluidsopname (ook wel master genoemd). Wie het nog eens precies wil weten, kan zich graag op https://www.pdinfo.com/ smart maken.
Royalty free-muziek is GEEN muziekstijl.
Het kan muziek zijn in elk genre, van klassiek tot heavy metal tot country muziek. In plaats daarvan is het een soort „muzieklicentie“ voor commercieel gebruik. Commercieel gebruik betekent hier dat je de muziek voor meer dan alleen je eigen gebruik (je huis, je auto, je iPod) gebruikt. Als je een mp3-bestand of een CD koopt, krijg je de geluidsdrager voor privé gebruik. Meer niet! Dit staat ook vermeld in de licentievoorwaarden van de webwinkels. Het staat ook op CD’s…. geen verhuur of uitlening, geen publieke optredens etc…..
Royalty-vrije muziek is geen muziek van slechte kwaliteit.
Elke muziek kan worden gelicentieerd als Royalty-Free Music. We hebben extra zogenaamde Proud Music Library„elevator music“ in de Proud Music Library, omdat we regelmatig verzoeken hebben voor precies dit soort muziek, namelijk voor film en televisie. Dit akoestische geluidsbehang kan soms dramaturgisch zeer goed worden gebruikt. De liftscène uit de film „The Blues Brothers“ stuurt de groeten van de liften. De term royalty free-muziek heeft dus niets, absoluut niets te maken met de kwaliteit van de muziek. De kwaliteit verschilt natuurlijk enorm van bibliotheek tot bibliotheek. Er zijn meer redenen om dit te vinden in strategische beslissingen op het gebied van ondernemerschap. In de Proud Music Library wordt de muziek met de hand geselecteerd of voorgefilterd. Het is niet gemakkelijk voor auteurs om in de bibliotheek te komen. Als we iedereen gewoon hun muziek in onze bibliotheek zouden laten plaatsen, zouden we al snel 200.000 muziektitels en meer in ons programma hebben, maar helaas zouden we ook een hoopje akoestische rommel hebben. De klant wordt zeker niet geholpen.
Royalty-vrije muziek is geen goedkope muziek.
Royalty free-muziek kan tegen elke prijs in licentie worden gegeven. Het is geen prijsstructuur, het is gewoon een licentiemodel. U vindt Royalty-Free Music voor 3 Euro of 13 Euro en u vindt de muziek voor 600 Euro. Een kleine selectie van muziektitels uit de Proud Music Library kan onder bepaalde voorwaarden tegen een vrije licentie worden gebruikt. Dit zijn dan zeer professionele opnames van eersteklas producenten. Het heeft niets te maken met de prijsstelling, het heeft te maken met het licentiemodel als er geen royalty’s in rekening worden gebracht als de muziek wordt gebruikt. Uiteindelijk heeft het ook te maken met eerlijkheid tegenover componisten en producenten die erop vertrouwen dat wij hun muziekopnames niet dumpen.
En nu komt het dik: Royalty-vrije muziek is NIET Royalty-vrij 🙂
Vroeger was dit complex het moeilijkst over te brengen. Maar eerst vanaf het begin: Bij het GEMA/Buma/Stemra-repertoire omvat het muzieklicentiesysteem meestal geen publieke uitvoering en duplicatie. Deze rechten worden uitgeoefend door de GEMA/Buma/Stemra namens de auteurs. Maar deze royalty’s worden niet betaald door de producent of degene die de licentie koopt, maar door degene die de muziek uiteindelijk voor zichzelf gebruikt. Voorbeeld Autobedrijf ABC wil een glanzende tv-commercial maken. Hmm, hij kan het niet zelf doen omdat hij niet de nodige technologie en personeel kan leveren. Daarom geeft het bedrijf opdracht tot mediaproductie. De mediaproductie heeft geen verdere gebruiksrechten voor het werk als zodanig. De groep zal dit allemaal voor zichzelf opeisen. Daarom heeft u ook de mogelijkheid om uw klanten als licentiehouder aan te duiden bij de aankoop van de licentie. Uw klant wordt dus de begunstigde van de licentieaankoop. Afhankelijk van het gebruik worden GEMA/Buma/Stemra kosten in rekening gebracht, die uw klant moet betalen. Maar zo dramatisch is het niet. Veel verenigingen, overheden en media-instellingen hebben immers kaderovereenkomsten met de GEMA/Buma/Stemra gesloten, op grond waarvan de GEMA/Buma/Stemra-vergoedingen jaarlijks tegen een vast bedrag worden betaald. Uw klant merkt niet eens dat er royalty’s worden betaald, want de omroepen nemen bijvoorbeeld de GEMA/Buma/Stemra-tarieven op in de advertentiekosten voor de commercials. Met andere woorden, muziek zonder royalty’s wordt alleen in licentie gegeven voor een vaste prijs met betrekking tot het recht om te synchroniseren, het recht om werken met elkaar te verbinden of het recht om te produceren. Voor uitvoerings- en uitzendrechten vergoedt de GEMA/Buma/Stemra de componist in het kader van de raamovereenkomst.
Sluiten:
Waarom is het zo verwarrend? Er moet een betere term zijn om vrije muziek te beschrijven? Het volgende: Het was niet verwarrend in het verleden toen er alleen professionele licentie dealers en licentie kopers in de industrie waren. Tegenwoordig is er een wijdverbreide mentaliteit die slordig en onzorgvuldig met deze termen omgaat. Zelfs Google verwart door de onprofessionele zoekcombinaties en suggereert hanebüchene woordcombinaties als automatische aanvulling, zoals bijvoorbeeld:
royalty free-muziek gratis te downloaden
royalty-vrije muziek zonder coyright
auteursrechtvrije muziek
gratis gratis en gratis muziek
gratis gemafreiemuziek gratis
royalty free-vrije gratis muziek
Sommige insiders uit de sector die elkaar af en toe ontmoeten op conferenties en evenementen hebben voorgesteld om nieuwe voorwaarden voor royalty free-muziek in te voeren. Dat heb ik tot nu toe gehoord:
Vooraf gelicentieerde productiemuziek
Muziekbibliotheek One-Stop-Shop
one-stop music shop
Eenmalige betaling Stock Music
Pre-Paid productie muziek
Ik denk dat we het bij royalty-vrije muziek houden.